Midden jaren 70 begonnen Joop van Kessel en Lutwich Asbreuk, werkzaam als respectievelijk priester/ antropoloog in het noorden van Chili en als landbouw adviseur in Colombia, met het project "Actiemodel Textiel". Samen met Aymara gemeenschappen werd de traditionele weefkunst in ere hersteld. Hoe? Door exposities over het Aymara volk en zijn cultuur in Nederland en tegelijkertijd in Latijns Amerika. Zo is een belangrijke bijdrage geleverd aan de herwaardering van de Aymara cultuur. Tot dan toe bestond de Aymara cultuur niet voor de westers georiënteerde bevolking in de Andeslanden, en werd de Aymara bevolking veracht als minderwaardig.

Tegelijkertijd werd een afzetmarkt in Nederland aangeboord die de inkomsten voor de weefsters fors vergrootte. Het hele productieproces, vanaf het scheren en spinnen van de wol tot en met het kleuren en weven, werd in kaart gebracht. Alle geïnvesteerde arbeid en de materialen werden tegen een rechtvaardige vergoeding doorberekend in de kostprijs. Fair trade avant la lettre. De jaren zeventig waren een periode waarin de welvaart in Nederland snel toenam, en het weefgoed vond gretig aftrek. De economische recessie in Nederland van begin jaren 80 maakte hier een einde aan.